Dan hebben we het natuurlijk niet over die knakker in jouw dorp/stad die net ff wat steviger is of dat verre familielid die er wel pap van lust, maar dan hebben we het over de WTC jeugd-fun-middag/avond. Want daar was de hungry hippo een van de vele spelen die voor kids klaar stonden in de sporthal. Tja, we kunnen niet altijd fietsen.

De hungry hippo is een spel waar 1 kind op een plankje met wielen ligt, een 2e kind dat eerste kind/plankje aanstuurt en de rest van de kinderen in het team de toegeschoven ballen verzamelen. De teams strijden in een grote ballenbak om de meeste ballen. Sommige stuurders gingen heel voorzichtig om met degene om hun plankje. Andere stuurders wisten kind en plankje soms volledig van de grond te laten loskomen, waardoor bij de begeleiding toch grondige twijfel ontstond of ze werkelijk bezig waren met het binnenhalen van zoveel mogelijk ballen.

Een ander spel, het spel zonder naam, wat ook met ballen verzamelen te maken had, was ook erg leuk, zeker ook voor de neutrale toeschouwer. Kids kregen een doosje op hun rug (als soort vierkant rugzakje), deze doosjes hadden een bepaalde kleur en door teamgenootjes moesten ballen met de juiste kleur in het doosje gedaan worden. Echter, wanneer je als ietwat houterige wielrenner, dan niet door de knieën gaat, wanneer je nieuwe ballen wilt oprapen, loopt jouw doosje weer vlot leeg natuurlijk.

Verder met het hoelahoep spel... oftewel ons echte teambuilding spel... het hele team handjevast en dan met z'n allen door een hoepel heen, maar goed dat we als feestcommissie zelf niet hoefden, denk dat we nog vast hadden gezeten. Ook de opblaas-stormbaan met en zonder verkleedestafette leverde prima pret op en zo was het al weer snel tijd om terug naar het clubhuis te gaan, waar natuurlijk alle zelfgebakken, zelfgekochte happies klaar stonden en daar hebben we ons dan ook als ware hungry hippo’s op gestort. Lekker hoor!

Daarna was het voor de jeugd al weer tijd om te gaan en gingen we met de nieuwelingen/junioren nog even verder met een heus moordspel. Niet echt natuurlijk, maar wel net echt. De van Oordjes hadden een mooi verhaal in elkaar gedraaid, waar elk feestcommissielid a.k.a. verdachte zich goed in kon inleven en daarna konden de groepjes met mini-Sherlocks op pad. Alle huidige bestaande en niet bestaande frustraties binnen het WTC jeugdwereldje werden onder het vergrootglas gelegd, alsook werd er dapper naar antwoorden op de grote Ws gezocht. Waar was je? Waarom was je daar? Wanneer was je daar? Wie heb je daar gezien? Wat heb je daar gedaan?

Uiteindelijk wisten 2 teams de juiste moordenaar aan te wijzen en maakte het 3e team een onjuiste (maar zeer begrijpelijke) keuze.

Al met al een prima festijn en we kijken al weer uit naar de volgende editie!

Ouders bedankt voor al de kook- en bakwerkzaamheden!