De klimronde die geen klimronde was

In Amersfoort stond 14 mei de Klimronde Klein Zwitserland op het programma. Helaas moest deze Nationale wedstrijd op het Amersfoortse clubparcours gereden worden in plaats van rondom Austerlitz.

Wel een mooi vol en sterk deelnemersveld waar WTC Woerden in verschillende categorieën aan de bak ging. Dit was ook de derde kwalificatiewedstrijd voor het NK Jeugdwielrennen, dus er stond wel wat op het spel. 

Cat 4&5 (door Edwin Otto)
Floris ging in categorie 4 van start tegen een 20-tal medestrijders. Met weinig wind en een lekker zonnetje was het ideaal fietsweer, maar dat maakte het ook moeilijk om weg te komen. Diverse pogingen, waaronder ook van Floris, bleken tevergeefs. Aan de achterkant wapperde er af en toe iemand af, maar een massasprint was onontkoombaar. Floris weet hoe hij moet winnen in Amersfoort - de week ervoor won hij al in de MNC- en ook nu lukte dit. Een machtige sprint bracht hem van plek 7 op 200 meter van de finish, tot een sterke 1e plek aan de finish. Helaas zonder beker, maar met een trotse blik EN een NK kwalificatie namen we afscheid van Amersfoort.

In categorie 5 strijden er maar liefst 3 WTC-ers voor 1 van de in totaal 3 NK plekken in ons district. Rubin, Marten en Lucas stonden dan ook strijdbaar aan de start. 22 deelnemers in deze categorie, ook hier zag je hetzelfde beeld, veel meer dan een paar meter voorsprong werd er niet gepakt, ondanks verwoede pogingen van onder andere Marten.
Lucas en Rubin bleven rustig in het peletonnetje zitten en wachtten de sprint af.
Helaas kreeg Marten een pedaal in zijn kuit van een concurrent en dat verprutste zijn sprint, Rubin sprintte naar een mooie 7e plek (4e bij de jongens) en Lucas werd 9e. Marten eindigde als 19e. Het is niet helemaal duidelijk, maar het lijkt erop dat dit goed genoeg is om straks op 11 juni alle 3 aan te mogen treden in Nijverdal op het NK.

Cat 6&7 (door OJ)
Namens de WTC stond Laurens Dijkstra in Categorie 6 aan de start in een veld van 22 renners. Er stonden een aantal bekende hardrijders op de startlijst en ook de Nederlands kampioen maakte zijn rentree na een langdurige ziekte periode. 
Vanaf de start werden perioden van flink tempo afgewisseld met tempomatigingen. Over het algemeen lag het tempo echter dermate hoog dat er niemand echt goed kon ontsnappen. Aan de achterkant kon iedereen ook telkens weer aansluiten. Dat betekende dat het uiteindelijk zou uitdraaien op een massasprint. Hierdoor schoot het tempo in de laatste ronden flink omhoog, iedereen wilde immers zich in een mooie uitgangspositie voor de sprint manoeuvreren.
De massasprint werd uiteindelijk gewonnen door Delano Heeren, die nog nauwelijks hersteld was van zijn ziekte. Pieter Westbroek, ook een erkend veel-winnaar werd tweede en Laurens Dijkstra wist beslag te leggen op de derde plek.

In Categorie 7 stond Evert Immerzeel aan de start in een behoorlijk gevuld veld met 29 renners. Er werden een aantal pogingen gedaan om het veld uit elkaar te spelen. Evert heeft ook nog een dappere poging gewaagd op circa 3 ronden voor het einde. Vanwege de omstandigheden en het parkoers bleek het echter onmogelijk om uit te greep van het peloton te ontsnappen. Het resultaat in deze categorie dus ook een massa sprint waarin Alex van den Akker (De Adelaar, Hilversum) aan het langste eind trok en zo de overwinning opeiste.
Voor Evert betekende de inspanning om te ontsnappen dat er aan het einde weinig energie meer in de tank zat en hij kwam weliswaar met slechts een paar tellen achterstand als 23e over de finish.

cat4_3_2.jpg

cat4_4_2.jpg

cat4_5_2.jpg

cat5_1_2.jpg

cat5_2_2.jpg

cat5_6_2.jpg

cat6_3_2.jpg

cat6_2_2.jpg

cat6_1_2.jpg

Nieuws Overzicht