De vogeltjes floten nog niet toen we opstonden.  De wekker ging af om half vijf in Keijenborg én vijf uur in Zegveld en Hagestein. Er moest immers afgereisd worden naar Philippine (Zeeland) waar op deze zaterdagmorgen om half 10 De Omloop van de Braakman van start zou gaan. Tim, Jesper en Mathijs vertegenwoordigden de WTC Woerden. Voor de 1^e jaars Tim en Jesper een heel spektakel, nooit eerder stonden zij aan de start in een deelnemersveld van 154 renners. Mathijs had vorig seizoen al in een paar klassiekers gestart. Het was mooi rustig weer, maar wel 10x een kasseienstrook. Al met al toch zo’n 10 km van deze gemene stenen te berijden in de wedstrijd van 73 km. Voor Tim en Jesper was het fijn dat zij een gunstige loting hadden, zij stonden bij vertrek bij de eerste 45 renners. Mathijs kon zo ongeveer op plek 120 opstellen.

Al vrij snel zat het tempo er lekker in, met zijn allen veilig over de eerste kasseien heen. Mathijs was al opgeschoven naar ongeveer plek 50. Niet ver daarachter kwam men aan het begin van de 2^e kasseistrook (1400 meter) ten val. Tim en Jesper moesten voet aan de grond zetten. Aan het eind van deze strook was dan ook het peloton gebroken en een lang lint van renners volgde.  Op de MacAdam brede wegen in het Belgische gedeelte konden toch de meeste renners weer aansluiten bij de grote groep. Zo keerde Tim ook terug. Jesper bleef helaas achter met een groepje. In het vervolg van de koers bleef er een groot peloton in tact; Mathijs bevond zich meestal in het midden, Tim koerste in de staart, maar bleef er keurig bij. Ook Jesper bleef manmoedig doorgaan; zijn opgelopen achterstand noopte de jury echter wel om hem en zijn groepje na 35 km uit koers te halen. Na zo’n 50 km hadden de begeleiders Ivo, Bernie en Harry het al wel in de gaten; Tim en Mathijs zouden de wedstrijd uitdoen. Niet snel daarna zagen we Tim, notabene op de één na laatste zware strook, toch beginnen te kraken. Nog éénmaal terug naar de grote groep, laatste kasseistrook nog over én toen was het op de brede asfaltweg in 1 keer over. Het pijpje was leeg. Nu begon hij te zwemmen tussen het grote peloton en de nog achtervolgende groep van zo’n 15 man (maar dat wisten de begeleiders niet). Mathijs voelde zich nog goed en begon langzaam op te schuiven, immers nu hij zover gekomen was wilde hij ook wel proberen een prijsje te sprinten. En die sprint had hij nog wel in de benen, zozeer zelfs dat Ivo en Harry hem totaal over het hoofd zagen én ook zagen zij Tim niet meer in de staart van de groep. Dan toch nog maar wat langer wachten bij die verlossende streep. En jawel, daar kwam Tim, na de groep van 15 man, toch aan. Keurig die wedstrijd uitgereden. Op zoek dan naar Mathijs. Die zat dood gemoederd rustig op een bankje . “Ja, ik sprintte nog goed mee, ben zo rond de 30 gefinisht”.’ Dat zou niet verkeerd zijn, immers als 30^e kan je nog een envelopje ophalen. Even allemaal hun verhaal laten doen onder het genot van een colaatje, nog even uitfietsen en dan toch maar de uitslag luisteren. Nee, hij werd niet opgenoemd bij de eerste 30. Dan toch wel benieuwd wat het nu echt was.  En toen eenmaal de uitslag op papier stond, zagen we : 31 Mathijs van Putten, WTC Woerden. We kunnen wel zeggen, dat we met zijn allen kunnen terugkijken op een geslaagde dag. Op naar de Omloop van NoordWest Overijssel op zaterdag 6 april.