Calpe 2019 (weer veilig thuis)
Onze nieuwelingen en junioren op trainingskamp. Een verslag.
Dag 1
Vanmorgen zijn we vroeg opgestaan om het vliegtuig van 6.30 te nemen naar Alicante.
Nadat we uit het vliegtuig waren gestapt, kwamen wij tot onze verbazing erachter dat Leonie haar koffer kwijt was. Na een paar minuutjes van lichte (hevige) paniek is de koffer teruggevonden. Wij konden onze weg met volgepakte auto's voortzetten naar het huis. 's Middags hebben we nog een tochtje gemaakt op onze knaloranje fietsen. We hebben toen een beetje kennisgemaakt met de heuvels rond Calpe. En als typische Nederlanders moeten we wel afsluiten met het weer: dat was zonnig.
Yaron
Dag 2
Na een erg koude nacht konden we vandaag beginnen aan de eerste echte tocht en deze bevatte ook meteen de eerste col van de week: col de rates. Dit was op papier een redelijk makkelijk pukkeltje. De lengte was echter iets langer dan verwacht. Daardoor was hij toch iets zwaarder voor onze benen. Gelukkig was er boven een restaurant met heerlijke strudels. Na een welverdiende afdaling zijn we weer teruggekomen in Calpe. 'S middags hebben we nog de zee bezocht. Jammer genoeg was het te koud om in te zwemmen.
Yaron
Yaron



Dag 4
Na de zware rit van gisteren hadden we vandaag een kortere rit van 55 km. Maar na 5 km zaten we al weer flink te stompen op de eerste klim. Die was toch wel stijler als in de folder was aangegeven. Na wat Spaans vlak kregen we de 9 km lange klim naar de Bernia. Het was een mooie geleidelijke klim naar 630 meter hoogte. Emma en de jongens waren vooruit gesneld. Vooral Marick en Jesper kort gevolgd door Yaron zijn de echte klimmers in de groep. Na een hobbelige afdaling waar we nog een groep mannen van Ahoy tegen kwamen volgde nog 8 km mooi asfalt naar beneden. Voor de echte bikkels was er nog een extra rondje van 20 km. De rest van de middag lekker van de zon genoten bij het zwembad. Het is afzien hier in Calpe. Morgen rustdag.
Nico
Dag 5 - RUSTDAG.
Nou rustdag. Vandaag de Penon de Ifach beklommen. Zeer grote rots waar je te voet op kan klimmen, met de nadruk op klimmen, want er is nauwelijks sprake van een pad. Alleen maar rotsen. Boven kan je van een geweldig uitzicht genieten over de zee en de stranden. De afdaling blijkt nog lastiger dan de klim, zeker omdat niet iedereen de beste schoenen aan had. Vanmiddag fijn rondgelopen op de boulevard en gewinkeld in Albir.
Nico
Vandaag was de langste (en meest frustrerende) dag van de week. Er stond een tocht van 86 km op het programma. Maar de tocht kon niet beginnen zonder onze officiële ploegfoto bij het zwembad. Na de foto kon de tocht echt beginnen.
Het gezeur begon al bij de eerste klim.
"Ik wil niet meer!"
"Doe eens rustig!"
"Jullie kunnen niet eens normaal in een rijtje rijden!"
"Niet iedereen heeft zulke dikke bovenbenen als jullie!"
Dit was maar een kleine greep uit de chagrijnige uitspraken van vandaag. Maar na een koude cola kon iedereen vol goede moed weer verder aan het volgende glooiende weggetje door het prachtige Spaanse land. Uiteindelijk kon iedereen met een goed gevoel terugkijken op deze langste tocht van de week.
Yaron
Dag 7
De laatste echt lange tocht van deze week voerde ons langs de puig de la llorençia. Deze berg zat in 2015 ook in de Vuelta en onze landgenoot Tom Dumoulin heeft hier toen gewonnen. Met goede moed begonnen we aan deze klim van gemiddeld 10% met uitschieters tot boven de 20%!!
We kunnen jullie echter meedelen dat iedereen (ja echt!) de top heeft bereikt zonder te hoeven lopen. Toen keken we echter op onze tellertjes en die gaven aan dat we nog 60 km te gaan hadden.
Gelukkig hebben we die, met enig gezucht en gesteun, ook voltooid.
Na deze (helse) tocht konden we lekker uitrusten, want dat was wel nodig.
Yaron
Dag 8, laatste dag.
Na het ontbijt zijn we naar de andere kant van Calpe gefietst om onze mooie fietsen in te leveren. We hebben onze spullen ingepakt en het huis netjes gemaakt. Nog getennist op de tennisbaan. Een stevige lunch genuttigd om de restjes op te maken.
's Middags hebben we alle trappen van Altea beklommen om boven bij het Kerkje van het mooie uitzicht te kunnen genieten.
En zo langzaam richting Alicante. Het vliegtuig vloog op tijd en op Schiphol hebben we nog even nagepraat met onze familie over deze gezellige week.